Kai an ekana la8os..Eimai euxaristhmenh me to la8os mou...!

Ερχεται καποια στιγμη ο καιρος που αλλάζεις..Δεν ξέρω ακριβως αν φταίει το ότι μεγαλωνεις και ωριμαζεις, ή αν φταίει το γεγονός ότι κουραστηκες να δεχεσαι και να ανεχεσαι τους παντες και τα παντα..Φτανεις ας πουμε στο χειλος του γκρεμου και πλεον ειναι στο χερι σου το αν θα πεσεις, ή το αν θα ζητησεις βοηθεια..και ακομα καλυτερα αν θα κανεις ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ το βημα που θα σε κινησει προς τα πισω και θα μεινεις να χαζευεις το κενο ηρεμος πια οτι δεν κινδυνευεις.

Παρατηρώ μια ''άξια σχολιασμου'' αλλαγη στον χαρακτηρα μου..Οχι βεβαια στο μεγεθος που θελω, αλλα αφου εχω κανει την αρχη, ελπιζω σιγα σιγα να βρω αυτο που ψαχνω και να γινω οπως θελω επιτελους! Διαπιστωνω οτι δεν μ'αρεσει να αφηνω εκκρεμοτητες στις σχεσεις μου με τους ανθρωπους..πραγμα δυσκολο αν ο αλλος δεν ειναι διατεθειμενος να ριξει φως στο τουνελ σου..αλλα τουλαχιστον εγω θελω να ξεκαθαριζω καποια πραγματα πρωτα στον εαυτο μου και δευτερον στους αλλους, τα οποια τα εχω στο μυαλο μου, και αφου τα εχω στο ρημαδι το μυαλο μου γιατι να μην τα περασω και στον εγκεφαλο κανενος αλλου μπας και δουμε προκοπη και ανθρωπια στην κοινωνια;; Νιωθω οτι ζηταω πολλα η αληθεια ειναι! Αλλα περισσοτερο νιωθω την αναγκη να τα διεκδικησω αυτα ''τα πολλά''. Θελω ρε γαμωτο οταν εγω ειμαι σωστη να ειναι και οι αλλοι! Δεν ειναι τοοοοσο τρομερο! Ολοι καποια στιγμη δεν εχουμε φερθει σωστα..ο καθενας για τον δικο του λογο..Και δεν βγαζω τον εαυτο μου απεξω..Υπαρχουν ενας-δυο ανθρωποι που θα θελα καποια στιγμη να συζητησω και να εξηγησω την τυχον ''αρνητικη'' συμπεριφορα μου.Υπαρχουν ομως και καποιοι αλλοι...των οποιων ο αριθμος μονο μικρος δεν ειναι, που θελω τοοοσο πολυ να βρω το θαρρος και κοιταζοντας τους στα ματια (ελπιζοντας πως θα καταλαβω την αληθεια), να ρωτησω ΓΙΑΤΙ;;;.... Με κουρασαν οι ανθρωποι, οι χαρακτηρες τους, οι εγωισμοι τους, η πονηρια τους, και η ανεγκεφαλιά τους! 

Οταν λεω οτι εκανα λαθος, και οτι ειμαι ευχαριστημενη με το λαθος μου, εννοω οτι νιωθω ας πουμε ικανοποιημενη με τον εαυτο μου γιατι  ειπα σε καποιους ανθρωπους τα οσα σκεφτομουν..Αυτο δεν το θεωρω λαθος..Αυτο που με προβληματιζει ειναι οχι το αν θα επρεπε να το κανω αλλά το κατα πόσο εγινα αντιληπτη απ' τα συγκεκριμενα προσωπα ή αν απλως για άλλη μια φορά εχασα το χρονο μου. Και δεν εννοω χασιμο χρονου το οτι ασχοληθηκα με καποιους αλλα κατηγορώντας τον εαυτο μου (για αλλη μια φορα), αναρωτιεμαι: ''Αυτοι ηθελαν να με ακουσουν ή μονο το δικο μου μυαλο δεν βρισκει ησυχια οταν δεν εχω ξεκαθαρισμενες σχεσεις και παρεες και οι αλλοι απλα αδιαφορουν;;;'' Δεν εχω διαπιστωσει ακομα τι ισχυει αλλα ενα ειναι σιγουρο.Αν διαπιστωσω την υπαρξη της αδιαφοριας θα απογοητευτω τοσο ωστε να αρχισω να ξεγραφω ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ ανθρωπους απ τη ζωη μου, πραγμα που μεχρι τωρα δυσκολα κανω..Για ολους εβρισκα και βρισκω μια δικαιολογια..Ελπιζω να μην πεσω απο το ροζ συννεφακι μου :$ :$ :$ :$