Kai omws kati leipei..

Όταν φευγεις για να ξεχαστεις, ξεχνιεσαι ή κανεις πως ξεχνιεσαι; Και αν κάνεις πως ξεχνιεσαι για ποσο θα κοροιδευεις τον ιδιο σου τον εαυτο; Υπαρχουν καποια πραγματα που δεν σταματουν να στριφογυριζουν στο μυαλο σου..Πρόσωπα, καταστάσεις, γεγονότα, απωθημένα, ματιές, αγκαλιές, φιλιά, όνειρα..Εισαι καλα αλλα κάτι λείπει.Και δεν σ'αρέσει που το λες και που το σκεφτεσαι αλλα οντως κατι λειπει. Χωρις να ξερεις ακριβως τι ειναι αυτο..ή μηπως ξέρεις;
Και νευριαζεις γιατί λες ''δεν ειναι δυνατον να εξαρταται η δικη μου ζωη και ευτυχια απο καποιον αλλον ή καποιους αλλους''..Ετσι ειναι ομως..Ο ανθρωπος αναζητα το ''μαζι'', το ψαχνει, το θελει, το χρειαζεται..Ακομα και γω που συνεχεια λεω οτι ειμαι ιδιοτροπο και νευροσπαστο και θελω την ησυχια μου, παραδεχομαι οτι κάτι λείπει..Αυτο το κάτι! Το όμορφο! Το ιδανικό! Και απογοητευομαι! Και σκεφτομαι! Και αναρωτιεμαι! Και με παιρνει απο κάτω..
Και μετα το ξεχνας, και μετα παλι απ'την αρχη...κύκλος..συνεχομενος και ατελειωτος..όπως η ζωη, ετσι και το μυαλο..με τα πανω του και τα κατω του..
Καποιες στιγμες μισεις τη ζωη σου και καποιες αλλες κανεις το σταυρο σου γιατι βλεπεις τι γινεται γυρω σου και χαιρεσαι που ολα σου πανε καλα και ας εισαι ωρες ωρες down! Ολα χρειαζονται..Και το κεφι και η διασκεδαση και η παρεα και η ηρεμια και η μελαγχολια και η αυτοσυγκεντρωση.. Ετσι ειναι..Ολοι περναμε απο φασεις.. 
Οπως λενε '' Επιτρεπεται να πεσεις, Επιβαλλεται να σηκωθεις!''