Λάθη..

Με αφορμη μια συναντηση που ειχα, χαζευα και αναρωτιομουν τι λαθη εχω κανει..Και ακολουθησε η εξης σκεψη: Γιατι εκανα αυτα τα λαθη; Και μετα σκεφτομουν πως θα ημουν αν δεν ειχα κανει τα συγκεκριμενα λαθη. Αλλα με υποθεσεις δεν μπορεις να εισαι σιγουρος..Οποτε εμεινα στο γιατι τα εκανα και στα γνωστα ''ρητα'' που λεει ο κοσμος, ξερετε αυτα τα πολυ γνωστα και πλεον βαρετα: '' τα λαθη ειναι ανθρωπινα'' καθως και '' απο τα λαθη σου μαθαινεις'' κτλ..Γιατι πρεπει να παθουμε για να μαθουμε; Δεν ειναι λιγο ειρωνικο; Πριν 2 χρονια σε μια συζητηση με τη μαμα μου, αυτη μου ελεγε ''κανεις λαθος'' και εγω της απαντουσα γεματη αντιδραση ''ενταξει! ασε με να το κανω!'' και σταματουσα καθε διαλογο.
Τοτε το ελεγα και το πιστευα..Ηθελα να το κανω το λαθος, και ας εβλεπα οτι ειναι λαθος! Δεν ξερω γιατι παντα ενω βλεπουμε οτι κατι ειναι στραβο, εμεις παμε κατα πανω του..
Τωρα ομως εχω αλλαξει γνωμη. Δεν ειναι οτι μετανιωνω, αλλα βλεπω οτι καποια πραγματα ειναι χασιμο χρονου να πω; μαθηματα μεν, λαθη δε. Εξακολουθει παντως να μου φαινεται ειρωνικο το ολο σκηνικο..Αν δεν παθεις, δεν θα μαθεις. Γιατι δηλαδη πρεπει να πληγωθεις για να μαθεις; Και βασικα γιατι τα πραγματα ειναι τοοοοσο πολυπλοκα; Ποτε μου δεν το καταλαβα. Στο μυαλο μου φανταζαν και φανταζουν τοσο απλα, αλλα δεν ειναι τελικα...; Δεν ξερω, και δεν ξερω αν θα μαθω κιολας..

Τα λαθη λοιπον..Γινονται..Για καλο υποτιθεται..Και λεω υποτιθεται γιατι ειμαι λιιιιγο δυσπιστη. Τι εννοω; Θα δεχομουν ρε παιδια οτι απ τα λαθη σου μαθαινεις και οτι σε βοηθουν, ΑΝ δεν τα ξαναεκανες. Ελα ομως που απ' οτι βλεπω και απο μενα και απ τους αλλους, παρολο που κατα καιρους κανουμε λαθη, στην πορεια του χρονου αντι να βελτιωνομαστε, κανουμε τα ιδια και χειροτερα! Αρα αυτο αναιρει το οτι τα λαθη γινονται με στοχο να μαθεις απο αυτα. Μηπως λοιπον και αυτο το εχουμε βρει σαν δικαιολογια για τις όποιες βλακωδεις πραξεις; Προσωπικα δεν μ'αρεσει να βρισκω δικαιολογιες..Επομενως αναγνωριζω οτι εκανα, κανω και θα κανω λαθη. Ελπιζω ομως οντως καπου να βγαλει ολο αυτο. Ναι ναι, εννοω στα 50 μου τουλαχιστον να εχω βαλει λιγο μυαλο!
Αυτο που με καθησυχαζει αλλα παραλληλα με αγχωνει ειναι οτι οκ..τα μεχρι τωρα λαθη μου ηταν τετοια ωστε δεν αφησαν πισω κατι το τρομερο, περα απο απογοητευση για τους γυρω μου αλλα και για μενα, γιατι σε αντιθεση με καποιους, ριχνω τις ευθυνες πρωτα στον εαυτο μου και πιο πολυ νευριαζω με μενα παρα με τους αλλους. Αναρωτιεμαι ομως, οσο μεγαλωνω, μεγαλωνουν και τα προβληματα, και οι υποχρεωσεις και ο κοινωνικος περιγυρος.. Μηπως θα μεγαλωσουν και τα λαθη; Και μηπως τοτε θα ειναι πιο αισθητα; Και αν ναι, θα ειναι ευκολο να διορθωθουν..;

Christmas Timeeee..!

Η αλήθεια είναι πως κάνω τα πάντα για να μπω στο κλίμα των ημερών! Μέχρι και το blog αλλαξα..Εψαχνα κατι χριστουγεννιατικο, αλλα κατεληξα απλά σε κάτι κοκκινο! Ειναι και αυτο ενα απ'τα χρωματα των ημερων..
Δεν ξερω τι φταιει που ακομα δεν εχω συνειδητοποιησει οτι ειναι Χριστουγεννα..Το ότι δεν στολισα εγω το δεντρο φετος; Το οτι ακομα δεν εχουμε φτιαξει γλυκα; Το οτι δεν ειμαι και στα καλυτερα μου; Χαζευω το στολισμενο σαλονι, ψαχνω καμια χριστουγεννιατικη ταινία, εφαγα δίπλες, βγηκα για καφε να δω κοσμο..Τιποτα ακομα..Σε λιγο θα αποφασισω να βγω και για τα καλαντα!
Ειναι Χριστουγεννααα!
Οκ! Ανεκαθεν δεν μ'αρεσαν ιδιαιτερα..Παντα προτιμουσα το Πασχα..Τα τελευταια χρονια ομως που δεν ειμαι μονιμα Κεφαλονια, ανυπομονω παντα για τα Χριστουγεννα..Να ειμαι σπιτάκι, στη ζεστη και οικογενειακη ατμοσφαιρα, στο τζακι, να βλεπω τους φιλους μου, να περναω καλα..Και φετος μου φαινεται οτι εφτασαν τοοοοσο γρηγορα! Και να δεις που θα περασουν ακομα πιο γρηγορα! Νομιζω πως αυτο με τρομαζει! Η ματαιοτητα για κατι που περιμενεις τοσο, και που στο τελος ερχεται, φευγει, και εσυ δεν προλαβαινεις να καταλαβεις τι-πο-τα!
Το μονο καλο ειναι που και οι γιορτες να περασουν γρηγορα, εχω 2-3 πραγματακια στο μυαλο μου ηδη για να περιμενω! Με καθησυχαζει καπως αυτο! Στο θεμα μας ομως....
Χριστουγεννα λοιποοοον..Δεντρακια, φωτακια, Αγιος Βασιλης (λεμε τωρα), βολτουλες, ποτακια, καλαντα, φίλοι, φίλες, οικογενεια, δωρακια κτλ κτλ κτλ!

Αυτό το τραγουδακι ειναι χαρακτηριστικο των Χριστουγεννων, αγαπημενο, και μ'αρεσει να το ακουω! Μου φτιαχνει τη διαθεση! Σκεφτομαι ομως τι θα ηθελα εγω φετος τα Χριστουγεννα και δεν ξερω..Περιεργο..Αλλα οντως δεν ξερω! Ξερω σιγουρα πως δεν θελω ό,τι η Mariah! χεχε! Πανε αυτα! Νομιζω πως θέλω πιο πρακτικα πραγματα! Θα προτιμουσα να ζητησω απ΄τον Αγιο Βασιλη να περασω κανενα μαθημα στην εξεταστικη, παρα να μου φερει εναν τρελο ερωτα! Τι εχω παθει;; Νομιζω το εχω παρακανει. Εχω σταματησει να πιστευω σε ομορφα πραγματα και δεν μ'αρεσει αυτο.
Τι φταιει δεν γνωριζω. Θελω ομως να αλλαξει! Με προτιμουσα πριν, πιο τρελη και λιγοτερο μυαλομενη και λογικη..Υποθετω περναω καποια φαση, αλλα θελω να την περασω γρηγορα! Ειμαι μικρη ακομα για να ζω και να δρω με βαση τη λογικη! Θελω τρελα! Θελω πραγματα ανεβασμενα, που λεει και το τραγουδακι! :))))))
Καλες Γιορτες λοιπον και καλα να περασουμε!

Anazhtwntas parhgoria..paramu8iazomaste

Λένε: '' Η προσπάθεια μετράει, όχι το αποτέλεσμα''...
Βλακείες...
Το αποτέλεσμα μετράει..απλά θέλουμε κάτι να μας παρηγορήσει για την τυχον αποτυχία μας..

( το ίδιο ισχύει και για φράσεις όπως: ''καθε εμπόδιο για καλό'', ''όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο'', κτλ κτλ κτλ...)

Prepei Vs Thelw

Δεν πιστευω οτι υπαρχει ανθρωπος που εστω για μια φορα στη ζωη του δεν εχει βρεθει σε διλημμα! Και συνηθως αυτο σημαινει ότι ειμαστε αναμεσα σε δύο πραγματα! Αναμεσα στο πρεπει και στο θελω! Θα θελα να ταυτιζονται αυτα τα δυο αλλα τοτε δεν θα ειχε νοημα! Τωρα ομως τι κανουμε; Αυτο που πρεπει ή αυτο που θελουμε; Πως επιλεγουμε; Ακολουθουμε τη λογικη ή την καρδιά; Υπαρχει απαντηση; Και αν ναι που βρισκεται και ποιος θα μας τη δωσει;
Και αν διαλεξουμε ενα απ'τα δυο, πως ξερουμε οτι καναμε το σωστο; Και δεν θα αναρωτιομαστε τι θα συνεβαινε αν ειχαμε επιλεξει το αλλο;
Και τωρα;;; Αναλαμβανουμε τις ''ευθυνες'' μας;;; Ο,τι κανουμε ειναι δικη μας επιλογη, μετα δεν πρεπει να ''γκρινιαζουμε''..Τι γινεται ομως στην περιπτωση που δεν ειμαστε σιγουροι ουτε για το "πρεπει", ουτε για το "θελω", αλλα για καποιο λογο πρεπει να αποφασισουμε ΤΩΡΑ;; Αδιεξοδο...και πουθενα η ταμπελα ''εξοδος κινδυνου''.

...Mia fora kai enan kairo...

Ολα τα παραμυθια των παιδικων μου χρονων, με τους δρακους, τις ομορφες χωριατοπουλες και τους γαλαζιους πριγκιπες διαψευτηκαν! Στον πραγματικο κοσμο, απο οσα ακουσες, φανταστηκες και ονειρευτηκες, μονο τους δρακους μπορεις να βρεις, που ετοιμαζονται να σε κατασπαραξουν...
Και εσυ, με το αθωο σου μυαλο και την αγαπη που σε πλημμυριζει,βλεπεις τις φλογες να βγαινουν μεσα απο τα στοματα τους και βυθιζεσαι στη φωτια χωρις να αντιδρας και χωρις να υψωνεις αναστημα...
Γιατι ετσι σε εμαθαν...
Να μην θες να αντιδρασεις για να μην τους πληγωσεις, και τελικα πληγωνεσαι εσυ!

Σε τι κοσμο ζουμε?
Κοιταζω γυρω μου και δεν βλεπω συνανθρωπους, μονο τερατα...
Αγριεμενα προσωπα, με μάτια μαχαιρια, και βλεμμα που φωναζει και ουρλιαζει " ΕΓΩ και κανεις αλλος "...
Και εσυ, αδυναμος, καθεσαι και κοιταζεις , και το μονο που σκεφτεσαι ειναι " Τι δουλεια εχω εγω σε αυτον τον κοσμο?! "
Δεν μ'αρεσει! Δεν αξιζω εδω! Θελω να φυγω! Εγω ειμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Τους μισω...
Οχι για αυτο που ειναι..αλλα για αυτο που με κανουν! Με κανουν καχυποπτη και κακια...Εμενα, που το μισος δεν ηξερα τι σημαινει και ουτε ηθελα να μαθω...
Μισος....τι λεξη και αυτη;...τοσο μικρη κσι ταυτοχρονα τοσο μεγαλη...
...ΜΙΣΟΣ...
Περιεργο συναισθημα..Μισεις τους αλλους ή εσενα καταβαθος που τους αφησες να μπουν στη ζωη σου;
Που δεν καταλαβες τι ανθρωποι ηταν;
Που τους εμπιστευτηκες;
Που; Που; Που;.....
Μην τους αφησεις να δηλητηριασουν την καρδια σου...
Προσπαθησε να μεινεις οπως εισαι...
Πλημμυρισμενη απο αγαπη για'σενα, τους γυρω σου, τον κοσμο, τη ζωη...

..Metraw Stigmes..

Μεγαααλο θεμα! Με απασχολει συχνα πυκνα, οταν σκεφτομαι τους ανθρωπους που αποτελουν τον κοσμο μου..Τους φερνω στα ματια μου και τους επεξεργαζομαι..Τους γονεις, τους συγγενεις, την οικογενεια, τους γνωστους, τους φιλους, τους κολλητους, τους ερωτες..Εχω ενα κολλημα! Δεν μ'αρεσει να χανω τους ανθρωπους απ ΄τη ζωη μου! Εννοω δεν μ'αρεσει να χανω την επαφη μαζί τους. Σκεφτομαι οτι καλως ή κακως καποιοι ανθρωποι υπηρξαν στην ζωή μου, στην καθημερινότητα μου, και είτε εμειναν για λίγο, είτε για πολύ, θέλω να ξέρω ότι ειναι καλα, να χαίρομαι οταν τους βλέπω, να μπορώ να πάρω ενα τηλεφωνο για να δω αν ζουν στο κατω κατω! Μεχρι πριν 1-2 χρονια ημουν αμειλικτη! Θα μπορουσα να ''τσακωθω'' για αυτο το θεμα! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΝΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ελεγα και ξαναλεγα..Οι φιλες μου ομως μου ελεγαν οτι ''καποιοι ανθρωποι δεν αξιζει να ειναι στη ζωη σου, ουτε να τους σκεφτεσαι, ουτε να τους θυμασαι''..Δεν συμφωνω..Δεν μπορω να τους ξεγραψω..Το μονο που εχω αρχισει και βιωνω και ετσι διαπραγματευομαι το θεματακι, ειναι το αν οι αλλοι θελουν να χαθουν απ΄τη ζωη σου! Στη περιπτωση αυτη οοο,τι και να πιστευεις εσυ, δεν εχει καμία απολυτως σημασια! Δεν ειναι δικη σου επιλογη, οπόοοτε αποδεχεσαι καταστασεις!
Βεβαια, δεν θελω να ειμαι απολυτη..Υπαρχουν φορες που θα ΄θελα με ενα μαγικο κουμπακι να εξαφανισω καποιους ανθρωπους απ' τη ζωη μου! Αυτο ομως το παθαινω τωρα, μεχρι προσφατα δεν το ειχα..Απλως να..εχω βαρεθει την γαιδουριά του κοσμου, το δηθεν, τον εγωισμο, και με αναγκαζουν να μετανιωνω που τους γνωρισα και τους συναναστραφηκα! Οσους ομως συμπαθω και για καποιο λογο δεν υπαρχουν στην καθημερινοτητα μου πια, δεν μπορω να τους διαγραψω ετσι απλα..!
Οπως λεει και το τραγουδακι “οσους ηρθαν για να μεινουν, οσους εφυγαν πριν γινουν”..
Καποιοι ηρθαν και θα μεινουν! Και φαινεται ποιοι ειναι αυτοι που θα μεινουν! Ο,τι αξιζει μενει! Οσο για αυτους που εφυγαν ''πριν γινουν'', δεν ξερω γιατι ηρθαν..πιθανον γιατι κατι θα ειχαν να προσφερουν και αυτοι, ολοι κατι εχουν να μας δωσουν..Θελω να μενω με τις ομορφες αναμνησεις, τις βολτες, τους καφεδες, τις συζητησεις..Ενταξει, δεν ξεχναω ευκολα, αλλα προσπερναω..Θέλω να τους κρατησω αυτους τους ανθρωπους! Δεν ξερω αν ειναι σωστο ή λαθος..Αλλα και παλι ολα υποκειμενικα ειναι..Δεν υπαρχει σωστο και λαθος! Θελω να τους κρατησω, και θα το κανω οσο περναει απο το χερι μου! Και οποιος δεν ειναι σε θεση να το δεχτει, απλα ειναι ανωριμος και σε αυτη την περιπτωση δεν θελω και δεν αξιζει να υπαρχει στον κοσμο μου! Δεν με νοιαζει αν ζω σε συννεφο ή σε παραμυθι! Θελω να ζω σε εναν ιδανικο κοσμο! Και θα κανω ο,τι μπορω για να τον φτιαξω! 

Den ftaiw! Thelw na to lew kai na to pisteuw!

Εχουμε ενα κακο ολοι..Βασικα οχι ολοι..οσοι εχουν μυαλο που το δουλευουν, οσοι δεν ειναι αναισθητοι και οσοι ειναι και λιγο ''ζωα'' μεταξυ μας! Μεσα σε αυτους και γω..
Γιατι καααθε φορα που γινεται κατι, αρνητικο συνηθως, που τσακωνομαστε, που λογοφερουμε, που διαφωνουμε, που κατι στραβωνει με τους γυρω μας τελοσπαντων, κατηγορουμε τον εαυτο μας; Ποτε δεν το καταλαβα! Το κανω ομως! Και δεν σταματαω να το κανω! Και εκνευριζομαι, γιατι ενω ξερω πως δεν φταιω εγω, κατηγορω τον εαυτο μου! Τι εκανα; Τι ειπα; Μηπως το πηρε στραβα; Μηπως ενοχληθηκε με κατι και δεν το καταλαβα;

Ναι, ειμαστε ζωα νομιζω! Ηλιθιοι! Αντι να πουμε ''Α στο διαολο και συ και ο χαρακτηρας σου,λυπαμαι που βρεθηκες στο δρομο μου'', ψαχνομαστε και βρισκουμε δικαιολογιες. Αλλα καλα να παθουμε! Αφου δεν βαζουμε μυαλο με τη μια..Πρεπει να την πατησεις και να το καταλαβεις οταν δεν υπαρχει αλλη επιλογη..Τρωγεσαι Να παρεις και το τελειωτικο χτυπημα! Τοτε καλα σου εκανε! Σου χρειαζοταν! Εσυ φταις! Απ'την αρχη φαινεται κατι στραβο! Γιατι πας κατα πανω; Ναι..τις ξερω τις ηλιθιες σκεψεις ''θα αλλαξει, εχει κατι διαφορετικο, ειναι και αυτο ενα στυλ'' και μαλακιες! Δεν αλλαζει, και το στυλ των ανθρωπων αυτων, ειτε γυναικες ειναι, ειτε αντρες, ειναι ενα και συγκεκριμενο! Ειναι μαλακες και δεν θα αλλαξουν οσα ταματα και να κανεις εσυ στον Αγιο Γερασιμο!
Κατσε σκεψου λιγο ακομα, κλαψε, ψαξου να δω τι θα καταλαβεις! Οταν θα καταλαβεις οτι εισαι σωστος, θα εχεις χασει πολυτιμο χρονο! Και οκ..λενε το καλο πραγμα αργει να γινει! Αλλα ενταξει..μην αργησει και τοοοοσο πολυ! Γιατι απλουστατα εσυ μενεις πισω! Ασε λοιπον πισω οσους δεν κανουν τις μερες σου ομορφες και απλα πες οτι απ΄τα λαθη σου μαθαινεις! Να μαθεις ομως! Οχι να συνεχισεις να κανεις τα ιδια και χειροτερα! Γιατι ναι! Το παθαινω και αυτο!

Χμμ..Τα λεω για να τα ακουω εγω! Αλλα δεν ξερω κατα ποσο βοηθαει! Ολοι στα λογια καλοι ειμαστε..Και δεν βγαζω τον εαυτο μου απεξω! Θέλω να σταματησω να ψαχνω που φταιω, αφου δεν φταιω! Νευριαζω οταν ο αλλος με βαζει σε αυτη τη διαδικασια! Ειναι λες και το κανει επιτηδες! Αυτοι οι ανθρωποι, δεν μαρεσει που το λεω, αλλα θελω να μην υπαρχουν στη ζωη μου! Ποτε θα μαθουμε οτι δεν ειμαστε υπευθυνοι για την μαλακια που υπαρχει στον πλανητη?!?!